Η Είσοδος Eλεύθερη αλλά τα Μουσεία Kλειστά!

Από τον καλό φίλο Kyriakos-the-Legend έλαβα το παρακάτω σημείωμα και το δημοσιεύω χωρίς σχόλια!

Η Είσοδος Eλεύθερη αλλά τα Μουσεία Kλειστά!

Ελεύθερη υποτίθεται ότι θα ήταν σήμερα, 27 Σεπτεμβρίου, η είσοδος σε όλους τους Aρχαιολογικούς Xώρους και τα Mουσεία, με την ευκαιρία της Παγκοσμίας Ημέρας Τουρισμού.

Πήγα κι εγώ με κάποιους φίλους να δούμε το Μουσείο της Ακρόπολης, αλλά το βρήκαμε κλειστό και εκατοντάδες Έλληνες & ξένους επισκέπτες να περιμένουν άδικα να μπουν μέσα! Βλέπετε, είχε περάσει η ώρα (2μμ) και, σύμφωνα με το πρόγραμμα, έπρεπε να κλείσουν και να πετάξουν στο δρόμο όσους επισκέπτες είχαν καταφέρει να μπουν, και ν' αφήσουν έξω όσους περίμεναν, αδιαφορώντας για την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού και τις εξαγγελίες όλων των υπηρεσιακών παραγόντων του Υπ. Τουρισμού!

Αυτή είναι η Ελλάδα του 2010, που ενδιαφέρεται για ανάπτυξη και προσέλκυση τουριστών αλλά τους κλείνει την πόρτα στη μούρη!...

Ευγνωμοσύνη

Κι εκεί που λέγαμ' η ζωή μας στέρεψε,

κι εκεί που ο ήλιος στέγνωσε 

τις δύο τελευταίες μας σταγόνες, 

ανάμεσα στις φυλλωσιές 

μέσ' στο στενό δρομάκι

μοναχική ξεπρόβαλε μια κρήνη. 

Κι ως ξεδιψάσαμε 

για μια στιγμή μονάχα κοιταχτήκαμε. 

Κι απρόθυμα πάλι κινήσαμε 

ψελλίζοντας, "ε και;"... 

Ντίνος Πυργιώτης, ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ...

 

Αντέχουν ακόμα...

Τα φώτα στα μαγαζάκια στην Πλάκα μένουν πεισματικά αναμμένα, κόντρα στη δίνη των καιρών, να μας θυμίζουν πως υπάρχει ακόμα ζωή σ' αυτή την πόλη...

Φωτισμένος...

Μη ρωτηθείς ποτέ οι δρόμοι αυτοί πού οδηγούν,

απλά περπάτα τους!

Ίσως να βγάζουν πάλι εκεί που κάποτε ξεκίνησες.

Μα ο ίδιος πια δε θα 'σαι...

                                                   

Ντίνος Πυργιώτης, ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ...

                                                        

Οδός Πανός, κάπου στο κέντρο μιας πόλης...

Κάποιοι μας αγάπησαν περισσότερο...

Parsifal Act I - Scene & Interlude από costaspap

Αν αγαπούσαμε την Ελλάδα και τον πολιτισμό της όσο τα αγάπησε ο Richard Wagner, σήμερα ίσως δεν θα αποτελούσαμε υποπόδιο των ποδών του υπόλοιπου πολιτισμένου κόσμου. Η σχέση είναι αμφίδρομη: το "μουσικό δράμα" του Wagner δεν θα υπήρχε αν δεν είχε προϋπάρξει η αρχαία Ελληνική τραγωδία. Ας δούμε ένα απόσπασμα από την πρώτη πράξη του "Parsifal", τελευταία όπερα του μεγάλου δημιουργού. (Η όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε στο Bayreuth Theater το 1882 υπό τη μουσική διεύθυνση του σπουδαίου Γερμανοεβραίου μαέστρου Hermann Levi, στενού φίλου και συνεργάτη του Wagner.)

Σαν παλιό σινεμά...

Θερινό σινεμά στο Θησείο. Έβδομη Τέχνη κάτω απ' τ' αστέρια, κάτω απ' την Ακρόπολη. Για όσον καιρό ακόμα θα είναι ανοιχτό, πριν πέσει στην αναπόφευκτη χειμερία νάρκη...

Βραδιά Χατζιδάκι στο Ηρώδειο

Ήταν όμορφα χθες βράδυ στο Ηρώδειο. Και ήταν όλοι εκεί, φίλοι κι εχθροί: η Αλίκη, η Τζένη, η Μελίνα, ακόμα κι ο γερο-Σακελλάριος! Και ο Μάνος τα επέβλεπε όλα με φανερή ικανοποίηση, πίσω από 'κείνο το γνώριμο στρυφνό χαμόγελο...

Αδιέξοδο...

Μια επιγραφή μοναχική, κρυμμένη απ' τον κόσμο, σε κάποιο στενό δρομάκι στο Θησείο. Κάτι σαν μεταφυσική προφητεία για το μέλλον της πόλης που αγαπήσαμε...

Το φως που κρύβει τις σκιές...

Το φως της ορθώνεται περήφανα μέσα στη νύχτα, κρύβοντας με τη λάμψη του τα φαντάσματα της πόλης...

Γωνία στην Πλάκα

Μια γωνιά σε μια άκρη του Κόσμου, που κάποτε υπήρξε το κέντρο του...

Λίγο πριν νυχτώσει...

Λίγο πριν ανάψουν τα φώτα, όταν πιάνει εκείνη η χαρακτηριστική ψυχρούλα την Άνοιξη, όταν η μοναξιά γίνεται ποίηση... Όλα μοιάζουν όμορφα απ' την Ακρόπολη! Ακόμα κι αν μέσα μας το ξέρουμε καλά πως δεν αξίζαμε μια τέτοια πόλη...

Ήταν κάποτε μια πόλη...

Το καλοκαιρινό φεγγάρι φωτίζει ευλαβικά το ιστορικό παρελθόν της πόλης... Πού θα βρούμε, άραγε, φεγγάρια να φωτίσουν το μέλλον της;

Ένα χαμόγελο στην Πλάκα...

Η όμορφη τουρίστρια χαμογελάει ανέμελα στο παγκάκι της Αγίας Αικατερίνης στην Πλάκα. Σπεύδουμε να αιχμαλωτίσουμε ηλεκτρονικά το χαμόγελό της πριν χαθεί στα βάθη των οριζόντων της οικουμένης...

Θα τους ξαναψηφίσουμε!

Η περίφημη κολώνα στην οδό Μισαραλιώτου, στου Μακρυγιάννη. Θα έπρεπε να υπήρχε νόμος που να υποχρεώνει όλους τους αποτυχημένους δημάρχους Αθηναίων να περάσουν ένα μήνα καθήμενοι επ' αυτής, πριν τους δοθεί το δικαίωμα του επανεκλέγεσθαι...

Εκεί να μείνουν!

Πόσο όμορφη φαίνεται από ψηλά! Ίσως γι' αυτό οι τοπικοί της άρχοντες δεν θέλουν να κατέβουν απ' τα σύννεφα όπου μονίμως βρίσκονται...

Καλωσόρισμα

Φίλοι μου, Καλημέρα!

Ξεκινούμε ένα οδοιπορικό στην πόλη των πόλεων. Την πόλη που μας γέννησε, μας μεγάλωσε, μας μόρφωσε, μας έδιωξε, μας ξανακάλεσε, μας γοήτευσε, μας πλήγωσε... Που οι ομορφιές της από ψηλά κρύβουν επιμελώς την εσωτερική της ασχήμια που μέρα με τη μέρα μεγαλώνει και μας πνίγει... Που ανάξιοι πολιτικοί την αφήνουν να αργοπεθαίνει, παρά τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις που εύκολα ξεστόμιζαν όταν ήταν να τους ψηφίσουμε... Η σελίδα αυτή είναι μαζί ύμνος και κραυγή αγωνίας για ό,τι αγαπήσαμε και βλέπουμε να χάνεται. Ζητώ και τη δική σας βοήθεια: κάθε πληροφορία που αφορά την πόλη είναι ευπρόσδεκτη και θα καταβληθεί προσπάθεια να δημοσιευθεί άμεσα. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Κ.Π.

Ξημέρωμα στην πόλη...

Ο Ήλιος αχνοφαίνεται στον ορίζοντα, το φως του έτοιμο να ξεπλύνει τις αμαρτίες της νύχτας...