Τρίτη 15 Ιουνίου 2021

Ένας Αθηναίος στη Γλυφάδα...


Για πολλά χρόνια οι σχέσεις μου με τη Γλυφάδα ήταν το πολύ... τουριστικές. Ώσπου, πριν κάπου τρία χρόνια, μία προσωπική υπόθεση με έκανε να βρίσκομαι εκεί σχεδόν καθημερινά για έναν ολόκληρο χρόνο. Οι μνήμες είναι γλυκόπικρες... Από τη μία, η εικόνα ενός αγαπημένου προσώπου που βρέθηκε στην ανάγκη να διανύσει τον τελευταίο χρόνο της ζωής μακριά από τον φυσικό της χώρο και τα οικεία της πρόσωπα. Από την άλλη, η ομορφιά του τοπίου – από τα βάθη της στεριάς ίσαμε τη θάλασσα – που δρα στον επισκέπτη σαν ψυχοθεραπεία...

Φεύγοντας αργά το απόγευμα ή νωρίς το βράδυ, είχα αποκτήσει τη συνήθεια να κάνω τη διαδρομή ως το μετρό του Ελληνικού με τα πόδια. Διασχίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι της Γλυφάδας, δεν μπορούσα να μη θαυμάσω την εικόνα μιας πόλης φροντισμένης με πολύ μεράκι και καλό γούστο, σε οδυνηρή αντίστιξη με τη δική μου πόλη, την Αθήνα, έναν τόπο που έπαψε εδώ και καιρό να προσφέρει ποιότητα ζωής. Και, ίσως η υποσυνείδητη ζήλεια ενός φανατικού Αθηναίου με εμπόδισε ως τώρα να γράψω δυο λόγια για τη Γλυφάδα, το μέρος που συνδέεται με τα πιο αντιφατικά – αλλά και απόλυτα αλληλοεξαρτώμενα – συναισθήματά μου των τελευταίων τριών χρόνων...

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να βάλω στην κουβέντα τον φίλο μου τον Αριστείδη. Υπήρξε τόσο Αθηναίος όσο κι εγώ (έμενε στα Πατήσια), ως τη στιγμή που μετακόμισε οριστικά στη Γλυφάδα καθώς παντρεύτηκε κόρη μεγαλοαστικής οικογένειας της περιοχής. Καθηγητής θετικών επιστημών κι εκείνος, δηλώνει πάντα «πολύ απασχολημένος» σε όποιον έχει την απρονοησία να του τηλεφωνήσει στο σπίτι τη στιγμή που δεν έχει όρεξη για κουβέντα! Τούτη τη φορά, όμως, του είπα πως πρόκειται για μία μίνι συνέντευξη με θέμα τη Γλυφάδα. «Καλά, πάρε με κατά τις εφτά το βράδυ», μου αποκρίθηκε με ένα κλικ μικρότερης δυσφορίας απ’ όσο συνήθιζε.

Στις εφτά ακριβώς τηλεφώνησα. Και, χωρίς ιδιαίτερους προλόγους, του έθεσα τις ερωτήσεις που είχα ετοιμάσει:
Θύμισέ μου από πότε μένεις στη Γλυφάδα.
«Εδώ και κάπου είκοσι χρόνια. Για την ακρίβεια, από το 2002, τότε που παντρεύτηκα.»
Έχει αλλάξει η Γλυφάδα από τότε που πρωτο-πήγες; Αν ναι, σε τι;
«Δεν έχει αλλάξει αισθητά – αν εξαιρέσεις, βέβαια, κάποια καινούργια σπίτια ή καταστήματα. Η γενική εικόνα, πάντως, της Γλυφάδας έχει διατηρηθεί μέσα στον χρόνο.»
Κατά τη γνώμη σου, πόσο διαφορετική είναι η σημερινή Γλυφάδα από τη σημερινή Αθήνα;
«Η μέρα με τη νύχτα. Καμία σύγκριση δεν είναι δυνατή!»
Θέλεις να μου το αναλύσεις αυτό; Σε τι υπερτερεί η Γλυφάδα σε σχέση με την Αθήνα;
«Θα σου μιλήσω έξω από τα δόντια. Η Αθήνα υποφέρει από μία χαμηλού επιπέδου πολυπολιτισμικότητα, η οποία αναπτύχθηκε κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Παλιά δεν ήταν έτσι. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι κάποτε η Αθήνα ήταν πιο ωραία από τη Γλυφάδα! Αν σήμερα έχουν αντιστραφεί οι όροι, τούτο οφείλεται στο ότι η Γλυφάδα δεν επέτρεψε μία ανάλογη πολιτισμική αλλοίωση...»
Η Γλυφάδα φημίζεται για το υψηλό κόστος ζωής σε αυτήν. Πόσο αληθεύει αυτό;
«Εντάξει, είναι αναμενόμενο για μία περιοχή με υψηλά στάνταρ στην ποιότητα ζωής. Από την άλλη, κάποιες υπερβολές που ακούγονται δεν ισχύουν...»
Σου λείπει πότε - πότε μία επίσκεψη στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, ή η αγορά της Γλυφάδας σε καλύπτει απόλυτα;
«Ως κάποια στιγμή, το κέντρο της Αθήνας μου έλειπε για συναισθηματικούς και μόνο λόγους. Τώρα δεν μου λείπει πια. Σε πρακτικό επίπεδο, στην αγορά της Γλυφάδας βρίσκεις τα πάντα, δεν θα χρειαστεί ποτέ να ανέβεις ως την Αθήνα.»
Στην Αθήνα, ο τουρίστας θα αναζητήσει την Ακρόπολη, την Πλάκα, του Φιλοπάππου, το Θησείο, του Ψυρρή... Στη Γλυφάδα τι θα αναζητήσει;
«Μα, την πανέμορφη παραλία και την κοσμοπολίτικη ζωή! Τι άλλο;»
Είναι αλήθεια ότι ο Γλυφαδιώτης (ειδικά αν είναι γέννημα - θρέμμα) είναι σνομπ;
«Ε, δεν νομίζω! Πάρε σαν παράδειγμα τα πεθερικά μου. Παλιοί Γλυφαδιώτες και άνθρωποι ιδιαίτερα εύποροι. Σε πληροφορώ ότι ήταν οι πιο απλοί άνθρωποι του κόσμου! Μην πιστεύεις τα στερεότυπα που διακινούνται...»
Διαβάζω στο βιογραφικό του δημάρχου Γλυφάδας ότι το 2014 εξελέγη με 63%, και το 2019 επανεξελέγη με περίπου 80%. Πού οφείλεται το υψηλό ποσοστό αποδοχής και ο μεγάλος βαθμός δημοφιλίας του; Αντανακλά – εν μέρει, τουλάχιστον – και τις πολιτικές προτιμήσεις μίας κοινωνίας με υψηλό δείκτη οικονομικής επιφάνειας;
«Η Γλυφάδα έχει βγάλει στο παρελθόν δημάρχους ακόμα και από τον χώρο της κεντρο-αριστεράς. Γενικά μιλώντας, η Γλυφάδα σίγουρα κλίνει περισσότερο προς τα δεξιά, τουλάχιστον σε σύγκριση με την λεγόμενη Άνω Γλυφάδα. Το ζήτημα, πάντως, δεν είναι αμιγώς πολιτικό. Ο τωρινός δήμαρχος είναι νέος, απόλυτα προσηνής και φιλικός με τους δημότες, ενώ έχει κάνει και σημαντικό έργο, κυρίως στον τομέα της καθαριότητας. Αυτό, νομίζω, τα εξηγεί όλα.»

Έχοντας εξαντλήσει το ερωτηματολόγιο που είχα ετοιμάσει, ευχαρίστησα τον Αριστείδη και κάπου εκεί η τηλεφωνική συνέντευξη πήρε τέλος. Και, για όσους τυχόν αμφισβητήσουν ότι πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο, παρουσιάζω το πιο κάτω video (τραβηγμένο πριν μερικά χρόνια) όπου, σε ρόλο αυτόκλητου «ρεπόρτερ», επισκέπτομαι με μία κάμερα το γραφείο του Αριστείδη στη σχολή όπου συν-διδάσκουμε. Λίγες μόλις πόρτες μακριά από το δικό μου γραφείο...