Αφιερωμένο εξαιρετικά σ' αυτούς που πιστεύουν (άρα γνωρίζουν) πως η σωτηρία ενός τόπου και μιας κοινωνίας ξεκινάει απ' το μετασχηματισμό της συνειδητότητας του καθενός μας ξεχωριστά. Και ένας τέτοιος μετασχηματισμός έχει ως βασικό προαπαιτούμενο την υπέρβαση αυτού που αγαπάμε περισσότερο από κάθε τι: του ίδιου μας του ΕΓΩ!
Υπέρβαση του Εγώ
Αυτός ο στυλογράφος ο ακριβός
ήταν δικός μου:
κοίτα στο πλάι το μονόγραμμα!
Αυτό το σπίτι το ψηλό
σε μένα ανήκε:
μέσ’ στο συρτάρι είναι τα συμβόλαια!
Αυτό το ποίημα το εξαίσιο
εγώ το έγραψα:
πρόσεξε τ’ όνομά μου στο εξώφυλλο!
Αυτό το πλήθος το τεράστιο
για μένα ζητωκραύγαζε:
σώπα και άκουσε στο δίσκο τα συνθήματα!
Αυτή τη δωρεά τη γενναιόδωρη
εγώ την είχα κάνει:
για δες στην πινακίδα τα χρυσά τα γράμματα!
Αυτοί που κλαιν με σπαραγμό
για μένα κλαίνε:
διάβασε τ’ όνομά μου χαραγμένο στο σταυρό!
... Όμως «εγώ» δεν είμαι πια Εγώ:
Είμαι «εσύ», είμαι «εμείς»,
είμ’ ό,τι πέρασε και ό,τι θάρθει,
το χθες μαζί και τ’ αύριο,
το εδώ και το εκεί αγκαλιασμένα στο παντού,
ψυχή του Σύμπαντος και όλων των Συμπάντων!
Τώρα πια λεύτερος,
καμία αιτιότητα κρυφή να μη με σκιάζει...
Ντίνος Πυργιώτης, ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ...
