Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

Ευχές γενεθλίων...


Όταν στέλνουμε ηλεκτρονικές ευχές στα γενέθλια κάποιου φίλου, κάνουμε πάντα μια προσπάθεια να είμαστε κατά το δυνατόν ευρηματικοί και πρωτότυποι ώστε να αποφύγουμε τα συνήθη κλισέ, τα οποία προσδίδουν στις ευχές μας μία αδέξια τυπικότητα που, τελικά, τις αποδυναμώνει:

«Σου εύχομαι πολύχρονος. Να ζήσεις, να τα εκατοστίσεις και ό,τι άλλο επιθυμείς!»

Αντίθετα, δεν αναμένουμε ποτέ ιδιαίτερη ευρηματικότητα στην ευχαριστήρια απάντηση:

«Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. Κι εσύ να είσαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!»

Ομολογώ, λοιπόν, ότι με εξέπληξε η απάντηση μιας φίλης στην οποία ευχήθηκα πρόσφατα «να τα εκατοστίσει». Δεν ήταν ένα απλό «ευχαριστώ» διανθισμένο με λίγες στερεότυπες φράσεις από το πανέρι με τις κοινοτοπίες του είδους. Ήταν αληθινή ποίηση διαποτισμένη από τη μελαγχολική εκείνη σοφία που αφήνει ως παρακαταθήκη ο χρόνος. Που φεύγει σαν τραίνο της μίας και μοναδικής διαδρομής, σε μονή κατεύθυνση...

------------------------------------------------

Ναι, σήμερα έκλεισα τα (...)!

Δόξα τω Θεώ, δεν θα ήθελα να είμαι λιγότερο, θα είχα χάσει τις αγωνίες μου,
θα είχα χάσει τις προσπάθειές μου, τις ήττες μου...
Θα ήμουν ευτυχισμένη
και δεν θα ήξερα τι κερδίζω από το πέρασμά μου...

Τώρα που ξέρω να μαθαίνω
κάνω ταμείο και βλέπω πως δεν ήταν όλα μόνο προσπάθειες άστοχες.

Έμαθα τόσα και, κυρίως, μου χαρίστηκαν τόσες ευκαιρίες
κι είχα τέτοια τύχη να αγαπιέμαι από τόσους ανθρώπους!
Τώρα η σειρά μου να αγαπώ και να δίνω και χαίρομαι αφάνταστα όταν το μπορώ.

Πόσο λίγη είμαι όταν αρνούμαι, πόσο μίζερη και πόσο λυπημένη!
Τώρα ξέρω πως ο δρόμος της αρετής είναι ατέλειωτος
κι εύχομαι να αξιωθώ να μη λασπώσω, αλλά να βγω σε πνευματικό ξάγναντο.

Σήμερα είναι ημέρα νηστείας ακόμη και του λαδιού,
στη μέρα μνήμης του Προδρόμου που αποκεφαλίστηκε
για την τιμιότητά του και για τον στιγματισμό της βασιλικής ανηθικότητας.

Η μάνα μου έλεγε «του Αη Γιαννιού του αποκεφαλιστή»!
Δεν ήξερε μετοχές η συχωρεμένη...
Κι όταν έμαθα «του αποκεφαλισθέντος»
δεν της το χάλασα. Γιατί εκείνη τον τιμούσε ως αποκεφαλισθέντα,
κι ας μην ήξερε το «αποκεφαλισθείς»...

Ο καθένας μας δεν μπορεί να είναι «αποκεφαλισθείς» για την πίστη του.
Μπορεί όμως να το ξέρει και να μην αποκεφαλίζει για το «εγώ» του!

Σου εύχομαι κι εσένα τα καλύτερα
και σε ευχαριστώ για τις ευχές σου!

Ε.

Aixmi.gr