Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Ένας ύμνος στο φεγγάρι...


Από την Πολυτίμη

Όταν ήμουν πιτσιρίκι αποτελούσε μεγάλο μυστήριο για 'μένα. Κολλούσα το πρόσωπό μου στο παράθυρο του αυτοκινήτου και αναρωτιόμουν πώς γίνεται να μας κυνηγά όπου κι αν βρισκόμαστε. Ξεκινούσα με τον πατέρα μου, τότε, μεγάλες συζητήσεις προκειμένου να μου λύσει τις απορίες σχετικά με την τεράστια κίτρινη μπάλα που αιωρούνταν στον ουρανό κάθε βράδυ, η οποία κατέληγε στους αστερισμούς που φτιάχνουν οι άγνωστοι ήλιοι...

Αργότερα, όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο διαφορετικά, είδα και τη ρομαντική του άποψη. Για πόσους ερωτευμένους έχει γίνει, άραγε, σημείο αναφοράς και πόσοι μόνοι δεν το χαζεύουν τα βράδια αναστενάζοντας κρυφά; Υπάρχουν κι άλλοι που το κοιτάζουν και νιώθουν ερωτευμένοι, έτσι απλά χωρίς λόγο, ερωτευμένοι με τη ζωή...

Πολυτίμη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου