Στου ορίζοντα τ’ απόκρυφα
χάθηκ’ η μέρα του καλοκαιριού
σε πέλαγα προγονικά.
Κι η νύχτα απλώθηκε
με φώτα αχνά και μουσικές απόμακρες
σε αμμουδιές κρυφές,
σε μονοπάτια σκοτεινά κι αγριεμένες θάλασσες,
σε ξέμακρες πορείες κι αγκαλιές βουβές...
Στο πέπλο της τυλίγοντας το αέρινο
όσα δε θα ‘πρεπε να τά βρει το ξημέρωμα…
(Δημοσιευμένο στο Aixmi.gr, Ιούλιος 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου