Είναι επιτρεπτός ο περιορισμός της ελευθερίας στην έκφραση γνώμης σε μία δημοκρατική κοινωνία, όταν η γνώμη αυτή προτρέπει σε απείθεια στα μέτρα αντιμετώπισης μίας μείζονος υγειονομικής κρίσης;
Αυτό το (διόλου ρητορικό) ερώτημα είχαμε θέσει παλιότερα:
Η απάντησή μας παραμένει ίδια: Δεν φταίνε εκείνοι που ιδιοτελώς (αν όχι δολίως) μιλούν, υπό το πρόσχημα δήθεν "ιδεολογίας" ή "διωκόμενης επιστημοσύνης". Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν.
Φταίμε όλοι εμείς που τους ακούμε, καθιστώντας μάλιστα εμφανή την προσοχή που τους δίνουμε (πατώντας "κουμπιά" επιδοκιμασίας ή αποδοκιμασίας, ή μπαίνοντας σε δημόσιους διαλόγους μαζί τους).
Οι τείνοντες ευήκοα ώτα, όχι οι ομιλούντες, έχουν την ευθύνη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου