Για δες, κόσμος μαζεύτηκε έξω απ’ το παλάτι!Στρατιώτες με πολύχρωμες στολέςκαι μουσικές πολλέςκι ο βασιλιάς ντυμένος στο μετάξικαι οι κυρίες της Αυλήςμες στα φανταχτερά τους τα φορέματα…Άκου το πλήθος που επευφημείτο δοξασμένο άρχονταπου νικητής εγύρισε από τη μάχη!Μα ξάφνου σβήνουν τα κεριά.Σκοτάδι πέφτει στη σκηνήκι οι θεατές σιγά-σιγά την αίθουσα αδειάζουν.Χάρτινο ήτανε το σκηνικόζωγραφισμένο το παλάτικι ο βασιλιάς ένας φτωχός και μέτριος θεατρίνος.Ψεύτικα τα μετάξια τουψεύτικες κι οι πολύχρωμες στολές και τα φορέματα.Από ορχήστρα ταπεινή η μουσικήμα και το πλήθος που εζητωκραύγαζεήταν κι αυτό μια χορωδία…Μάταιες οι εφήμερες οι δόξες κι οι τιμές!Κρατούνε λίγο σαν το φως απ’ τα κεριάκαι χάνονται στο φύσημα του αέρα.Σα μια καντέντσα ορχήστρας σ’ ένα έργο τραγικόκαι σαν απόηχος φωνών στο τέλος μελοδράματος,όταν θα φεύγουνε κι οι τελευταίοι θεατέςκαι τα χειροκροτήματα θα έχουνε πια σβήσει…(Δημοσιευμένο στο Aixmi.gr, Δεκέμβριος 2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου