Για τους Ρεπουμπλικάνους στις ΗΠΑ (ιδιαίτερα τους περισσότερο οπισθοδρομικούς "τραμπικούς", αν και όλοι τους ίδιοι είναι) το να μιλάς για τα ατομικά δικαιώματα της γυναίκας είναι σαν να μιλάς για τα ατομικά δικαιώματα του σκύλου. Οφείλουμε καταρχήν να μην τον αφήνουμε νηστικό, και δεν πρέπει ποτέ να τον κλωτσάμε. Όμως, δεν θα τον ρωτήσουμε αν επιθυμεί ή όχι να αναπαραχθεί, αφού αυτή η απόφαση ανήκει αποκλειστικά στον άνθρωπο ("λέω να διασταυρώσουμε τη Λούση, εσύ τι λες Mary?"). Είναι προφανές ότι, για τον Ρεπουμπλικάνο συντηρητικό (είτε άντρα είτε γυναίκα!) ο όρος "άνθρωπος" νοείται σε δύο επίπεδα σε ό,τι αφορά τα ατομικά δικαιώματα...
Από την εποχή του Ronald Reagan ξεκίνησε η πορεία της Αμερικής προς τα πίσω, με τον ευφημισμό "επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες". Ο Reagan δεν πρόλαβε, όμως, να τελειώσει τη δουλειά. Την τέλειωσε πολλές δεκαετίες αργότερα ο Donald Trump. Αυτός δεν μπήκε καν στον κόπο να τηρήσει τα προσχήματα. Έκανε κρίσιμες θεσμικές παρεμβάσεις στο Ανώτατο Δικαστήριο ακόμα και λίγες μέρες πριν λήξει η θητεία του. Και, μόλις είδε ότι θα έχανε, τελικά, την καρέκλα, επιχείρησε να καταλύσει ακόμα και την ίδια την αμερικανική δημοκρατία!
Και ο Biden? Αυτός έχει τώρα να διαχειριστεί τα τετελεσμένα που του άφησε ως παρακαταθήκη ο τέως. Το μόνο που του μένει να κάνει είναι να χρησιμοποιεί το θεσμικό κύρος του για να επισημαίνει τους κινδύνους του οπισθοδρομικού αναθεωρητισμού και να θυμίζει ότι η Αμερική (οφείλει πάντα να) είναι η χώρα της ελευθερίας.
Τα πάρα πολλά ώτα των μη ακουόντων (ή μάλλον, των επιλεκτικά ακουόντων) είναι που τρομάζουν. Θα πετάξει η Αμερική στα σκουπίδια τις κοινωνικές κατακτήσεις τόσων δεκαετιών; Θα εκτοπίσει ο θρησκόληπτος συντηρητισμός την φιλελεύθερη πρόοδο (με μοναδική εξαίρεση την άθλια "πολιτική ορθότητα");
Ούτε που θέλω να το σκέφτομαι!
ΚΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου