Τα κρυφά μονοπάτια στην ψυχή μιας γυναίκας είναι συχνά χαραγμένα από τραύματα ανεξίτηλα. Μονοπάτια που την κάνουν να φαίνεται γοητευτικά επικίνδυνη! Και δεν ξέρεις ποτέ αν είναι πιο φρόνιμο να τα διαβείς, παίρνοντας το ρίσκο να γευτείς κι εσύ τους πόνους, ή να κάνεις πίσω, διαλέγοντας την ασφάλεια της άγνοιας...
Μια γυναίκα νιώθει μοναξιά μέσα στη νύχτα. Και τότε θυμάται ένα φίλο που της είπε κάποτε, "αν κάποιο βράδυ νιώσεις μόνη, μπορώ να έρθω να μείνω ως το πρωί". Κι όλη τη νύχτα τού μιλάει για τα προσωπικά της τραύματα. Του λέει για κάποιον που πέρασε κι έφυγε, γιατί, όπως της είπε, "ο έρωτας θέλει χρόνο, κι εγώ βιάζομαι". Φεύγοντας πήρε μαζί τις πετσέτες που είχαν κρατήσει ενθύμιο από κάποιο μοτέλ που βρέθηκαν κάποτε. Τις χρειαζόταν για το ταξίδι...
Κι ο φίλος ακούει υπομονετικά όλο το βράδυ. Κάποια στιγμή, μάλλον προσπαθώντας να φτιάξει ατμόσφαιρα, κινείται να σβήσει το φως. Και τότε φτάνει η ώρα να πάρει κι αυτός γεύση απ' την πληγή: "Δεν χρειάζεται να το κλείσεις. Εξ άλλου, μη φοβάσαι, δεν μοιάζεις καθόλου σ' εκείνον!"
Την ιστορία δεν την εμπνεύστηκα εγώ. Βασίζεται σε ένα τραγούδι που τους στίχους του έγραψε η Barbra Streisand και το ερμηνεύει η ίδια. Κατά την (ενδεχομένως αιρετική) γνώμη μου, είναι το "άσμα ασμάτων" της χαρισματικής καλλιτέχνιδας και ένα από τα κορυφαία ερωτικά τραγούδια της δυτικής μουσικής!
By the WayBy the way,
did I hear you sayif some night I seem too lonelyyou would stay?
Oh, and by the wayhave I told you yet that only recentlyhe moved out on me?Took the towels we stolefrom some motel in Tennessee.He was gone long before he really left,I knew it ...By the way,
he began to say:"Love takes time, I'm in a hurry!"Anyway, that's all yesterday.Let's get back to us. Why worryif he'll try calling by and by?Oh, and by the way, I thought I mentionedyou can stay.Leave the lights,you don't look a thing like he did! And
it's time to play,it's another day.Why can't we make love fallby the way?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου