Μπορείς να βρίζεις την Ελλάδα όσο θέλεις. Δεν κοστίζει τίποτα, άσε που σε κάνει και trendy στα social media...
Ακόμα χυδαιότερα μπορείς να βρίζεις το πολιτικό της σύστημα που, επιδεικνύοντας τον αναγκαίο ρεαλισμό τον καιρό της χρεοκοπίας, επέλεξε το μη χείρον: να μας βάλει να στριμωχτούμε για λίγο, αντί να μας αφήσει να στηνόμαστε "υπερήφανα" σε ουρές κατοχικών συσσιτίων για ένα κομμάτι ψωμί. Αρκεί να μη δεχόμασταν ούτε ψίχουλο από τους λαούς και τους θεσμούς της μισητής Ευρώπης...
Βρίσε επίσης το σύστημα, αν έτσι σου κάνει κέφι, επειδή τσακίστηκε να μας φέρει τα σιχαμένα και "ύποπτα" εμβόλια (προϊόντα κι αυτά των σκοτεινών μηχανισμών της σατανικής Δύσης), αντί να μας αφήσει να ψοφολογούμε μαζικά - κι εξίσου υπερήφανα - στις εντατικές των νοσοκομείων covid...
Όμως...
...μη διανοηθείς να πεις κακή κουβέντα για την "ειδική στρατιωτική επιχείρηση" (sic) της "καλής" και πάντα "αθώας" Ρωσίας! Κι αν τολμήσεις να αποκαλέσεις αιμοσταγή δικτάτορα τον πρώτο μαζικό εγκληματία αυτού του αιώνα, θα σου την πέσουν ακόμα και "ευαίσθητοι" διανοούμενοι και ρομαντικοί ποιητές, που γράφουν βαθυστόχαστες αναλύσεις για "ιστορικά δίκαια" κάπου ανάμεσα στη σφαγή της Μαριούπολης κι εκείνη της Μπούτσας...
Όχι, δεν φταίνε, τελικά, τα social media. Αυτά είναι απλή απεικόνιση της συλλογικής συνειδησιακής μας κατάντιας. Αλλά κι ένας ιδανικός χώρος για διακίνηση "ιδεών" με το αζημίωτο. Γιατί, κάτι μου λέει (μην εξεγείρεσαι, βρε αδερφέ, μια απλή σκέψη εκφράζω!) ότι, εδώ και κάποια χρόνια, κάποιος εκεί πάνω "πλερώνει καλά" για αναθέματα και λιβανίσματα. Αναλόγως...
ΚΠ
