(Σ’ αυτούς που τολμούν ν’ ανακαλύπτουν)
Τον εαυτό σου αναζητάςμες από μικρές, καθημερινέςυπερβάσεις...Μες από σκοτεινές ματιέςπου στάζουν αίμαπάνω απ’ της πόλης τα φώτα.Μες απ’ τους ήχους μυστικής καμπάναςπου αγκαλιάζουν πένθιμα την πόλησα νυχτώσει.Μες από μύρια μικρά ξεθαρρέματακαθένα τους θαρρείς που είναιτο πρώτο και το τελευταίο.Μες από παιδικά παραμύθιασε μονοπάτια ώριμα ειπωμέναπου οδηγούν σε γεύσεις πρωτόγνωρες.Μες από όρκους και υποσχέσειςμε ειλικρίνεια που δόθηκανμα ξέρεις δε θα τηρηθούν.Μες απ’ το σπαραγμόγια ένα τέλοςκανείς που δεν τολμά να δώσει.Μες απ’ τη θέα τού αύριοπου όλο αδυνατίζειπίσω από τις ψευδαισθήσεις τού σήμερα...
(Ντίνος Πυργιώτης, ΝΑΥΑΓΗΜΑΤΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου