Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Όσα θα θέλαμε να βλέπουμε...

Η μεροληπτικά επιλεκτική εστίαση της προσοχής του φακού... Η μαγευτική μουσική του Maurice Ravel... Μια κάποτε σπουδαία πόλη που κατέρρευσε κάτω απ' το δυσβάσταχτο βάρος της κληρονομιάς της... Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα μερικά απομεινάρια παλιάς δόξας για να μας ξεγελούν! Και τυχερός εγώ που ζω ανάμεσά τους. Γιατί εδώ υπάρχει μόνο "χθες". Κι ούτε ο χρόνος, μήτε οι άνθρωποι, μπόρεσαν ακόμα να βρουν τις κερκόπορτες...


A Day in Athens by costaspap

1 σχόλιο:

  1. Παρόλο που η καταγωγή μου είναι από τον Κάλαμο,τα τελευταία 8 χρόνια που ζω σε αυτήν την πόλη των φαντασμάτων και των τρελών,μπορώ να πω οτι την αγαπώ.Αγαπώ την Αθήνα και ιδιαίτερα τη γειτονιά του Θησείου-Μοναστηρακίου-Πλακας κιαυτό γιατί ακόμα υπάρχει αίγλη,μια αίγλη αλλιώτικη από κάθε άλλη,πολύ σπάνια,πολύ διαφορετική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή