Ένα από τα αριστουργήματα του ελληνικού κινηματογράφου, που, δυστυχώς, αξιολογήθηκε και προβλήθηκε πολύ λιγότερο απ' ό,τι του άξιζε! Σκηνοθεσία που αγγίζει την τελειότητα, υπέροχη μαυρόασπρη φωτογραφία που αμφισβητεί την παντοκρατορία της έγχρωμης εικόνας, εντυπωσιακά εξωτερικά γυρίσματα που καταργούν τα μειονεκτήματα του χαμηλού προϋπολογισμού, δωρικοί αλλά μεστοί διάλογοι με απόλυτη αίσθηση της οικονομίας του λόγου, ζυγισμένες ερμηνείες που, χωρίς να καταφεύγουν στην υπερβολή, αποδίδουν την εσωτερική ένταση των στιγμών και των ηρώων... Και, να μην λησμονήσουμε να αναφέρουμε την εξαιρετική μουσική επένδυση του Αργύρη Κουνάδη, που πιάνει απόλυτα το σφυγμό της ταινίας! Ένα αληθινό έργο τέχνης που, όμως, έμεινε χωρίς συνέχεια στη σύντομη -και άνιση- καριέρα του Τάκη Κανελλόπουλου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου