Αναμονή

(Σ’ αυτούς που πάντα περιμένουν...)

Την πιο πολλή ζωή θαρρώ πως πέρασα

τον ταχυδρόμο καρτερώντας.

Κι όταν ερχόταν πια δεν τον περίμενα.

Το γράμμα ήταν παλιό,

τα νέα γνωστά ή κι αδιάφορα.

Έλεγα, «ίσως αύριο...».

Και της αναμονής ο μάταιος ο κύκλος

πάλι αρχίνιζε,

μ’ αναμονή ξανά για να τελειώσει...

(Από την ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ)