Σαν σήμερα (3-10-1993) "έφυγε" η ποιήτρια Κατερίνα Γώγου. Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον δημιουργό, έδειξε πώς ένας βαθιά εσωτερικευμένος υπαρξιακός θυμός μπορεί να γίνει πρώτη ύλη για μια ποίηση που, μέσα από την παρακμιακή νοσηρότητά της, έχει τον τρόπο να διαπερνά ως το μεδούλι την ανθρώπινη συνείδηση. Ακόμα και (ή, κυρίως) για εκείνους που, από την ασφάλεια της βιωματικής και ιδεολογικής απόστασης, εκφράζουν (εν μέρει "κατανοητή") αποστροφή για την ποιήτρια και ό,τι εκείνη εκπροσωπεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου