Το τέλος μιας μέρας... Το τέλος μιας χρονιάς...

Τα τραίνα των Ναζί, παλαιών και νεότερων...

Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην εξωτερική όψη πολλών τραίνων που μετέφεραν στρατιώτες των Ναζί στο ανατολικό μέτωπο μπορούσε κάποιος να διαβάσει μία φράση, γραμμένη με λευκή μπογιά:

"Πάμε στον πόλεμο να σκοτώσουμε πολλούς Εβραίους!"

Αν πιστέψουμε την φιλο-Πουτινική προπαγάνδα που διακινείται στα social media από "συμπατριώτες" μας (πώς να θεωρήσω, άραγε, συμπατριώτη μου κάποιον που, με τον τρόπο του, προσφέρει αφειδώς επιχειρήματα σε έναν εχθρό που απειλεί να εισβάλει αλά-Πούτιν στη χώρα μου και να βομβαρδίσει αλά-Κίεβο την Αθήνα;), το αντίστοιχο (και εξίσου δόλιο) σύνθημα για τους Ρώσους στρατιώτες που ξεκινούν σήμερα να πάνε να πολεμήσουν στην Ουκρανία, θα μπορούσε να είναι:

"Πάμε στον πόλεμο να σκοτώσουμε πολλούς Ουκρανούς Ναζί!"

Και, για να μην μείνει η παραμικρή αμφιβολία για τα "αντιναζιστικά" - άρα εξ ορισμού "αντιρατσιστικά" - αισθήματα των φιλο-Πουτινικών Ελλήνων, αρκεί να προσέξουμε ότι αναφέρονται στον ΕΒΡΑΙΟ Πρόεδρο της Ουκρανίας με τον χαρακτηρισμό "ο ζουμπάς". Κάτι τέτοιους, που δεν προσιδίαζαν στο ιδεώδες του "Άριου", τους εξαφάνιζε με συνοπτικές διαδικασίες ο Αδόλφος, πρωτο-δάσκαλος του Βλαδίμηρου!

Παρεμπιπτόντως, οι σύγχρονοι ναζί κατεδαφίζουν τώρα ό,τι είχε απομείνει από το βομβαρδισμένο ιστορικό θέατρο της Μαριούπολης, στα ερείπια του οποίου θάφτηκαν τον περασμένο Μάρτιο εκατοντάδες άμαχοι που είχαν βρει καταφύγιο εκεί. Κάποτε η Ρωσία παρήγε πολιτισμό. Τώρα μπορεί μόνο να τον γκρεμίζει. Και να τον δολοφονεί...

ΚΠ