Το νόημα του δικομματισμού: Ένα παιδικό παραμύθι...

Το ότι ζούμε σε δημοκρατικό καθεστώς το θεωρούμε τόσο αυτονόητο ώστε σπάνια μπαίνουμε στον κόπο να το επανεξετάσουμε. Νομίζουμε πως, ως λαός, κρατάμε τις τύχες μας στα χέρια μας επειδή κάθε τέσσερα χρόνια έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε τους διαχειριστές των δημοσίων θεμάτων. Πόσο επηρεάζει αυτή η επιλογή τη ζωή μας και την πορεία του έθνους; Και, το πιο σημαντικό, πρόκειται στ' αλήθεια για επιλογή, ή μήπως για επίφαση επιλογής; Τα ερωτήματα αυτά επιχειρεί να εξετάσει ένα "παιδικό" παραμύθι για "ψαγμένα" και ανήσυχα παιδιά...

 Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς σε μια αρχαία χώρα (δεν θυμάμαι τ' όνομά της). Ήταν σκληρός με τους υπηκόους του, με εξαίρεση τα μέλη μιας μικρής ομάδας προνομιούχων οι οποίοι τον στήριζαν δίνοντάς του τα μέσα για να ασκεί ανενόχλητος την εξουσία του. Όμως η δυσαρέσκεια του λαού όλο και γιγαντωνόταν, και μια εξέγερση σιγόβραζε ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους που μαστίζονταν από την πείνα και την ανισότητα.

Ο βασιλιάς τότε συγκάλεσε συμβούλιο με τους σοφούς της αυλής για να πάρει τη γνώμη τους γι' αυτή την επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφωνόταν στη χώρα. Ο αρχαιότερος των σοφών, τότε, πήρε το λόγο: "Άκου τι θα κάνεις, βασιλιά, για να αποτρέψεις την εξέγερση. Είσαι τυχερός που έχεις δύο γιους. Θα διαδώσεις λοιπόν σ' όλη τη χώρα πως δήθεν άλλαξαν στάση απέναντί σου και θέλουν να σε ανατρέψουν και να καταργήσουν τη βασιλεία σου. Αυτό και θα γίνει, τελικά, με την απόλυτη επίβλεψή σου, φυσικά, αφού οι προνομιούχοι σου θα έχουν πάντα τον έλεγχο της κατάστασης. Μετά από λίγο, οι δύο γιοι σου θα διαφωνήσουν μεταξύ τους για το είδος της διακυβέρνησης. Ο ένας θα κάνει πως είναι συντηρητικός και σταθερά προσηλωμένος στις παραδοσιακές αξίες του τόπου, ενώ ο άλλος θα φαίνεται προοδευτικός και ανατρεπτικός, με νέες ιδέες που θα στοχεύουν στο καλό του λαού. Ε, από 'κεί και πέρα, ας αποφασίσει ο ίδιος ο λαός ποιος από τους δύο θα τον κυβερνά. Ούτως ή άλλως, το πρόσταγμα θα το έχεις πάντα εσύ!"

Κι έτσι γεννήθηκε στη χώρα η Δημοκρατία. Για να μην πάει ο νους σας στο κακό, θα πρέπει να σας αναφέρω ότι η μία πολιτική παράταξη ονομάστηκε "Ρεπουμπλικάνοι", ενώ η άλλη "Δημοκρατικοί". Εδώ, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, και συγκεκριμένα στην όμορφη Μεσόγειο, η Δημοκρατία ακολουθεί διαφορετικά μονοπάτια, στα αγνά πρότυπα που μας δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες πρόγονοί μας. Γι' αυτό και το ψέμα είναι σ' εμάς μια εντελώς άγνωστη πολιτική πρακτική, και όποιοι το μεταχειρίζονται εξοστρακίζονται μονομιάς!