Αντίο Κύριε Δήμαρχε!

Αξιότιμε Κύριε Δήμαρχε,

Έχω κάθε δικαίωμα, νομίζω, να σου απευθύνομαι, μια και είμαι ένας απ' αυτούς που σε ψήφισαν πριν τέσσερα μίζερα, για την πόλη μας, χρόνια. Και θα πρέπει να σου δηλώσω εξαρχής πως το χαρτάκι που έριξα τότε στην κάλπη ΔΕΝ το διάλεξα με πολιτικά κριτήρια: σιχαίνομαι τον κομματισμό στην τοπική αυτοδιοίκηση, και θεωρώ πως είναι βλακώδες να διαλέγουμε ανθρώπους που εν πολλοίς θα καθορίσουν την ποιότητα ζωής στη γειτονιά μας για τα επόμενα χρόνια, με κριτήριο το πολιτικό κόμμα που συμπαθούν ή τους συμπαθεί! Και, θα το πω δημόσια: μια τέτοια βλακώδη συμπεριφορά επέδειξαν οι δημότες της αγαπημένης μου Ηλιούπολης, αποκαθηλώνοντας έναν κατά γενική ομολογία επιτυχημένο δήμαρχο (συμπτωματικά, στηριζόμενο από το ίδιο κόμμα που στήριξε κι εσένα), υποκύπτοντας τελικά σε πολιτικά "μαγειρέματα" που τους σέρβιραν επιδέξια οι τοπικές "προοδευτικές" δυνάμεις!

Γιατί σε ψήφισα; Γιατί μου φάνηκες ντόμπρος άνθρωπος, απ' αυτούς που δεν χρειάζονται γελοία προσχήματα για να "φτιασιδώνουν" τη δημόσια εικόνα τους. "Αυτός είμαι, και σ' όποιον αρέσω!", δηλαδή. Επί πλέον, αν και προερχόσουν από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, έδειχνες να σκέφτεσαι υπερκομματικά (εξ άλλου, το ήπιο προφίλ σου κατά τη θητεία σου ως μέλος μιας κυβέρνησης χαρακτήριζε, εν πολλοίς, η αποφυγή της γνωστής "οξύτητας" του στείρου κομματικού λόγου με τον οποίο μας βομβαρδίζουν καθημερινά οι προσκεκλημένοι των δελτίων ειδήσεων στην τηλεόραση). Δυστυχώς, όμως, η "υπερκομματική" σου εικόνα κατεδαφίστηκε από σένα τον ίδιο στο τέλος της θητείας σου, κάνοντας το τραγικό λάθος να ποντάρεις στα ανακλαστικά του οπαδού-ψηφοφόρου και όχι σ' αυτά του δημότη-ψηφοφόρου. Το μνημόνιο δεν λειτουργεί πάντα ως πολιτικό πασπαρτού, φίλτατε Νικήτα!

Δεν θα 'λεγα ότι έπαψες να μου φαίνεσαι ντόμπρος άνθρωπος: κάθε άλλο. Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν αρκεί για να είσαι ο πρώτος δημότης στην ιστορικότερη πόλη του κόσμου. Μια πόλη που σου παραδόθηκε όμορφη, καθαρή, με νωπή ακόμα την αίγλη των Ολυμπιακών Αγώνων. Και, μια πόλη που, υπό τη δημαρχία σου, εκφυλίστηκε σιγά-σιγά στο ελεεινό έκτρωμα για το οποίο ντρεπόμαστε! Μια πόλη-σκουπιδότοπος, κυριολεκτικά και μεταφορικά (το πρώτο επίρρημα είναι προφανές, ως προς το δεύτερο δεν θα επεκταθώ γιατί γνωρίζω πως κολλάς με μεγάλη ευκολία την ετικέτα του ρατσισμού...).

Δεν θέλω να πιστέψω αυτά που ισχυρίζονται οι γνωρίζοντες ως προς τα αίτια του τραγικού προβλήματος με τα σκουπίδια που μας έπνιξαν μετά τις δημοτικές εκλογές. Θα σου χρεώσω μόνο αμέλεια, κακό προγραμματισμό των προσλήψεων στον τομέα της καθαριότητας, μα όχι δόλο. Δεν θέλω με τίποτα να πιστέψω πως μας "τιμώρησες" που δεν σε ξαναψηφίσαμε, υποκινώντας (ή τουλάχιστον ενθαρρύνοντας) "λευκές" απεργίες μερίδας εργαζομένων τους οποίους (υποτίθεται πως) επηρεάζεις. Θέλω τώρα που φεύγεις να ξαναβρώ την εικόνα σου που θυμάμαι και με την οποία σε είχα κάποτε συμπαθήσει: ο "κάζουαλ", άνετος τύπος που συναντούσα στις καφετέριες του Κολωνακίου τις Κυριακές που πήγαινα με τη Λίλα να πιω τον καφέ μου και να δω στη Nova τα ματς της ΑΕΚ...

Φιλικά,
Κώστας Παπαχρήστου (ένας Αθηναίος).