(Στους ποιητές που σκόπιμα γελάστηκαν...)
Δεν ήταν οι στιγμές μαζί σου μαγικές,
ήταν η ανάγκη μου
μια ποίηση καλύτερη να γράψω
που τόσο ωραία σ’ έκανε να φαίνεσαι.
Και τώρα που το ποίημα τέλειωσε
πίσω να πας μπορείς
σ’ αυτή τη γνώριμη
ασημαντότητά σου...
(Από την ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου