(Σ’ εκείνους που με αξιοπρέπεια χάνουν...)
Ήτανε φανερό
πως κάπου ήθελες να πας
καθώς κοιτούσες τις απέναντι στεριές,
όμως σα να δυσκολευόσουνα
ν’ αποφασίσεις...
«Ποια να διαλέξω;»
κάποια στιγμή με ρώτησες.
«Εκείνη» σου αποκρίθηκα
«που είν’ στα μάτια σου πιο μακρινή
κι ο πόνος της απόστασης
αβάσταχτος σου μοιάζει».
Κι ως σε κοιτούσα
τόσο μακριά φαινόσουν,
τόσο μακριά...
(Από την ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου