Η φωτογραφία

(Σ’ αυτούς που πλανήθηκαν...)

Πέρναγα πάντα απ’ το δωμάτιο 

κάθε φορά που ερχόμουνα, 

τη φωτογραφία να δω 

του κοριτσιού με το λουλούδι. 

Στεκόμουν ώρα και την κοίταζα 

σαν προσπαθώντας να διαβάσω 

κάποιο κρυμμένο μυστικό 

πίσω απ’ αυτή την αινιγματική 

μελαγχολία... 

Κάποτε δεν κρατήθηκα: 

«Ποια είναι;» σε ρώτησα. 

«Μια πονεμένη ιστορία...» 

μου αποκρίθηκες 

και πιο πολλά δε θέλησες να πεις. 

Όμως, σε είχα αναγνωρίσει! 

Ήτανε το πικρό χαμόγελο 

πίσω απ’ το λουλούδι 

ίδιο με το δικό σου... 

(Από την ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ)